به گزارش ایرنا: وال استریت ژورنال روز شنبه به وقت محلی در گزارشی درباره گسترش همکاری های مسکو و تهران در سه زمینه بازرگانی، فضایی و نظامی نوشت که نزدیک تر شدن روسیه و ایران به هر دو کشور کمک می‌کند تأثیر تحریم‌های غرب را با یافتن بازارهای جدید برای محصولات خود و تقویت همکاری ها کاهش دهند.
به نوشته این رسانه آمریکایی، ایران و روسیه مخالف نظم جهانی کنونی به رهبری آمریکا هستند اما در عین حال هر دو تحت تحریم های آمریکا هستند.
وال استریت ژورنال ادعا کرد تا پیش از این، روابط مسکو و تهران تحت تاثیر تضاد منافع در سوریه، وجود سوء ظن تاریخی در ایران نسبت به مداخله خارجی و همچنین نقش تاریخی روسیه به عنوان قدرت مسلط در آسیای مرکزی و قفقاز، قرار گرفته بود.
این رسانه آمریکایی ادامه داد، با وجود افزایش آمار صادرات روسیه به ایران در سال کنونی و دیدار متقابل روسای جمهوری دو کشور، برخی از ناظران بر این باورند که روابط ایران و روسیه راه طولانی در پیش رو دارد.
جک سالیوان مشاور امنیت ملی آمریکا، گسترش روابط تهران و مسکو را تهدیدی برای آمریکا خوانده است.
بر اساس گزارش شرکت اطلاعاتی کپلر، ایران در ماه جولای با واردات ۳۶۰ هزار تن به بزرگترین خریدار گندم روسیه تبدیل شد.
این رسانه آمریکایی با بیان اینکه تبادل تجاری مشترک میان روسیه و ایران امسال شاهد افزایش ۱۰ درصدی بوده است، به نقل از اسفندیار باتمانقلیج مدیر اجرایی بنیاد بورس و بازار نوشت: بازگشت به توافق هسته‌ای می تواند سرمایه گذاری روسیه در ایران را بیشتر کند.
به گفته وال استریت ژورنال، اگر چه توانایی های مسکو و تهران برای کمک به یکدیگر محدود است اما هر دو طرف نیاز مبرمی به شرکای تجاری دارند.
این رسانه آمریکایی، با یادآوری هراس واشنگتن از همکاری های ایران و روسیه ادامه داد، توسعه روز افزون همکاری های ایران و روسیه از جمله در حوزه نظامی مقامات آمریکایی را نگران کرده است.
در این گزارش با اشاره به قدرت پهپادی ایران آمده است که یکی از این نگرانی ها، ادعاهای مقامات آمریکایی درباره آموزش استفاده از پهپادهای ساخت ایران به روسیه است در حالیکه مقامات تهران این ادعاها را رد کرده اند.
پیش از این نیز، نشریه نشنال اینترست نوشت که روسیه با چین و دیگر کشورهای اوراسیا از جمله عربستان، ایران، هند و کشورهای حاشیه خلیج فارس روابط نزدیکتری برقرار می کند و از اروپا و آمریکا دوری خواهد جست.
مسکو با علم به اینکه اروپا دیگر بزرگترین مشتری نفت و گاز آن نخواهد بود، در پی افزایش فروش این محصولات به کشورهای آسیایی به خصوص چین و هند بوده و از زمان حمله به اوکراین با کنار زدن عربستان به بزرگترین صادر کننده نفت به چین تبدیل شده است.
روابط نزدیک مسکو و پکن در حوزه انرژی، این دو کشور را به متحدانی راهبردی در اوراسیا تبدیل خواهد کرد. چین با در اختیار داشتن روسیه به عنوان تامین کننده متعهد انرژی انعطاف راهبردی بیشتری هنگام مراوده با آمریکا و متحدان آن در منطقه اقیانوس هند و آرام خواهد داشت.
از زمان حمله به اوکراین روسیه تجارت انرژی با هند را به شدت افزایش داده و در حالیکه دهلی نو پیشتر نفتی از مسکو وارد نمی کرد، حجم این واردات اکنون به روزانه ۷۶۰ هزار بشکه رسیده است. افزایش فروش سوخت های فسیلی به هند به تلاش های آمریکا، استرالیا و ژاپن در نزدیک تر کردن دهلی نو به دایره کشورهای دموکراتیک منطقه هند و آرام ضربه خواهد زد.
از سوی دیگر تحریم های غرب در حوزه انرژی تا حدی اثر معکوس داشته و در بخش تامین اختلال هایی ایجاد کرده و تورم را افزایش داده تا حدی که اتحادیه اروپا اکنون در تکاپوست تا از پس پیامدهای اقتصادی آن بر آید. بروکسل حتی بی سر و صدا گامهایی را برای کاهش تحریم های نفت و گاز روسیه برداشته تا به ثبات بازارهای انرژی کمک کرده باشد.
